Met een sit-in heeft het personeel van het Flevoziekenhuis in Almere donderdagochtend aandacht gevraagd voor een betere cao. Bij de meeste ziekenhuizen in Nederland worden donderdag zondagsdiensten gedraaid in de strijd voor onder meer een hoger loon, maar bij de ziekenhuizen in Flevoland wordt niet gestaakt.
Volgens verpleegkundige Suzanne van der Kooi was dat in het Flevoziekenhuis ook niet haalbaar. “Zoiets vraagt heel veel voorbereiding, de werkdruk binnen de zorg is al ontzettend hoog. Buiten dat er veel zieken zijn is er nog steeds een enorm tekort aan personeel. Dat zorgt er voor dat de medewerkers eigenlijk al op hun tenen lopen en het er niet bij kunnen hebben om nog veel energie te steken in een actiecomité.”
Maar met spandoeken met teksten als: “U wordt gehecht, wij worden genaaid!” Of: “Dit keer geen excuus, ons CAO moet aan ‘t infuus”, wordt ook in het Flevoziekenhuis de boodschap helder overgebracht. Het ziekenhuispersoneel wil meer loon. “We vragen geen overdreven getallen, als je kijk naar de inflatie dan denk ik dat 10 procent loonsverhoging heel redelijk is”, zegt Van der Kooi. We werken allemaal ontzettend hard en we vragen om waardering van ons mooie vak.”
Spagaat
Intussen zit het bestuur van het Flevoziekenhuis in een spagaat. Bestuurder Marianne Acampo zegt achter de medewerkers te staan en die ook een goede cao te gunnen. “Zeker als je bedenkt waar we vandaan komen, we hebben drie zware coronajaren gehad.” Tegelijkertijd moet het Flevoziekenhuis ook andere investeringen doen, onder meer in de spoedeisende hulp. Ook is er nieuwe software nodig in het ziekenhuis. Volgens Acampo kost het cao-bod dat gedaan is door de koepel van werkgevers nu al meer dan de ziekenhuizen vergoed krijgen van het ministerie. “En dan zoek je naar de balans, hoe ver kun je daar in gaan?”
Verpleegkundige Van der Kooi benadrukt dat zij zich ook verantwoordelijk voelt voor het Flevoziekenhuis. “Maar dat betekent niet dat ik niet meer mijn boodschappen kan doen.” Ze verwacht nieuwe acties als er niet aan de eisen van de bonden wordt voldaan. “Dan zullen we moeten blijven strijden voor ons beroep,” zegt Van der Kooi. “We moeten al steeds meer doen met minder personeel, ik houd mijn hart vast.”