Tiffany Chi (50) is een expat met een wereldreis als levensverhaal. Geboren tijdens de Vietnamoorlog, geadopteerd door een Amerikaans gezin en terugkerend naar haar roots als vrijwilliger in Vietnam, ontmoette ze dat jaar haar man in Hanoi. Hij is Zuid-Afrikaan met Nederlandse en Engelse afkomst. Na bijna tien jaar wonen in Zuid-Afrika, vond ze uiteindelijk haar thuis in Almere. “Ik heb in mijn jeugd vaak van school gewisseld. Dat wilde ik mijn kinderen niet aandoen. Zij verdienen stabiliteit, een plek waar ze kunnen opgroeien en zich veilig voelen. Tegelijkertijd is deze keuze ook voor mijn eigen welzijn. Na al die jaren van verhuizen wilde ik eindelijk ergens wortelen”, zegt Tiffany.
Naast haar werk als executive assistant werkt ze als doula, een geboortecoach die vrouwen ondersteunt tijdens de zwangerschap en bevalling. Met haar eigen achtergrond als geadopteerd kind en haar ervaring als moeder, begeleidt ze vrouwen in een van de meest ingrijpende momenten van hun leven.
De zoektocht naar haar roots
Hoewel Tiffany opgroeide in Amerika, bleef ze altijd nieuwsgierig naar haar Vietnamese afkomst. Die zoektocht bracht haar in 2008 naar Vietnam, waar ze als vrijwilliger werkte. Ze dacht: “Waarom zou ik deze kans niet gebruiken om mijn biologische moeder te zoeken?”
“Ik nam deel aan een realityprogramma waarin ze mensen herenigen met hun verloren familie”, vertelt ze. Een journalist in Hanoi bracht haar in contact met een televisieproducent in Ho Chi Minhstad, die haar zaak oppakte. Een onderzoeksteam ging op zoek naar haar familie.
“Tijdens de uitzending lieten ze me een foto van mijn biologische moeder zien en vertelden ze dat ze in 1978 was overleden. Maar in het publiek zaten mijn halfbroers, halfzus en hun grootmoeder van vaderskant. Het was een emotioneel moment.” Sindsdien heeft ze contact met hen gehouden en stuurt ze elk jaar wat ‘geluks’-geld voor Tết, het Vietnamese Nieuwjaar.
Leven in Zuid-Afrika
Na haar tijd in Vietnam en een 18 maanden lange langeafstandsrelatie, verhuisde Tiffany naar Pretoria, Zuid-Afrika, waar ze trouwde en haar twee kinderen kreeg. Hoewel het gezin zich er bijna tien jaar vestigde, voelde ze zich er nooit helemaal thuis. “Ik had moeite met de Afrikaanse taal en cultuur. Ik dacht dat we maar twee of drie jaar zouden blijven, maar uiteindelijk werden het er bijna tien.”
Toen haar kinderen geboren werden, begon ze anders naar de toekomst te kijken. De politieke situatie in Amerika en het toenemende wapengeweld deden haar twijfelen of ze daarheen wilde verhuizen. Haar man, werkzaam in de IT, begon in Europa te solliciteren en vond een baan in Nederland. “Toen hij werd aangenomen, was de keuze eenvoudig. Nederland stond bekend om zijn goede werk-privébalans en had de gelukkigste kinderen ter wereld las hij in een artikel, evenals een veilige leefomgeving voor kinderen.”
Van Amsterdam naar Almere
Het gezin arriveerde in januari 2020 in Nederland en vestigde zich eerst in Amsterdam. Kort daarna ging het land in lockdown, wat hun integratie vertraagde. “We hadden nauwelijks tijd om mensen te ontmoeten voordat alles op slot ging. Maar het gaf ons ook de kans om als gezin echt te settelen.”
Na twee jaar besloten ze naar Almere te verhuizen. Tiffany noemt drie belangrijke redenen: meer ruimte, een diverse gemeenschap en betere prijzen.
“Amsterdam is prachtig, maar de huurprijzen zijn torenhoog. We wilden een huis kopen en dat was in Almere veel realistischer. We wilden ook dat onze kinderen echt zouden integreren, dus kozen we vanaf het begin voor een Nederlandse basisschool in plaats van een internationale school.” Tiffany en haar man vinden het geweldig dat er twee scholen op loopafstand zijn.
Ze vertelt dat haar kinderen inmiddels vloeiend Nederlands spreken, iets waar ze trots op is. “Ik heb meer dan 1.700 dagen op Duolingo gezeten om de taal te leren. Mijn kinderen leerden het binnen een jaar. Soms verbeteren ze zelfs mijn Nederlands!”
Adoptiegeschiedenis motivatie van doula
Naast haar werk als directieassistent heeft Tiffany een bijzondere bijbaan in de avonden en weekenden. Ze is doula, een geboortecoach die vrouwen ondersteunt tijdens de zwangerschap en bevalling. “Ik help vrouwen door ademhalingstechnieken en ontspanningsoefeningen, maar vooral door emotionele steun. De medische zorg in Nederland is goed, maar soms ontbreekt er persoonlijke aandacht. Ik wil dat vrouwen zich gehoord en gesteund voelen.”
Haar eigen adoptiegeschiedenis heeft haar gemotiveerd om dit werk te doen. “Mijn adoptiemoeder had een traumatische bevalling en besloot daarna geen kinderen meer te krijgen. Dat is een ervaring die ik andere vrouwen wil helpen voorkomen. Elke vrouw verdient een positieve geboorte-ervaring.”
In Almere begeleidt ze zowel Nederlandse als internationale vrouwen. “Voor expats kan het extra lastig zijn. Ze zitten hier zonder familie en vaak zonder een netwerk dat hen kan steunen. Ik wil dat ze zich niet alleen voelen in zo’n belangrijk moment van hun leven.”
Tiffany wil haar expertise ook inzetten voor kwetsbare groepen, zoals alleenstaande moeders en vluchtelingen. “Niet iedereen heeft een partner of een ondersteunend netwerk. Ik wil er zijn voor die vrouwen die mogelijk geen toegang hebben tot informatie in het Engels die nuttig kan zijn bij het navigeren door het Nederlandse kraamsysteem.”
‘Hier kunnen mijn kinderen echt opgroeien’
Hoewel Almere niet altijd de eerste keuze is voor expats, ziet Tiffany vooral de voordelen van de stad. “Sommige mensen doen denigrerend over Almere, maar ik vind het een geweldige plek. De infrastructuur is goed, het is betaalbaar en er is veel ruimte. Dit is een stad waar mijn kinderen echt kunnen opgroeien zonder steeds te moeten verhuizen en op jonge leeftijd onafhankelijk zijn.”
Het gezin koos bewust voor Almere vanwege de veiligheid en de praktische voordelen. “In steden als Amsterdam en Utrecht fiets je vaak vlak naast het autoverkeer, maar hier zijn de fietspaden breed, grotendeels leeg en gescheiden. Mijn kinderen kunnen veilig naar school fietsen en zelfstandig de stad verkennen wanneer ze oud genoeg zijn.”
Naast de fysieke voordelen waardeert Tiffany vooral het internationale karakter van Almere. “In de Amerikaanse buitenwijken was ik vaak het enige Aziatische kind in de klas, dat wilde ik mijn kinderen besparen. Hier zijn ze omringd door kinderen van verschillende etnisch en culturele achtergronden. Ze hoeven zich niet af te vragen of ze erbij horen, ze horen er gewoon bij.”
Het kan lastig zijn om je ergens nieuw te vestigen, zeker als je er anders uitziet dan iedereen om je heen.
Ondanks haar positieve ervaring merkt ze dat Almere soms een reputatieprobleem heeft. “Mensen buiten de stad hebben een verkeerd beeld. Ze denken dat het alleen maar saaie nieuwbouw is of dat het onveilig is vanwege wat nieuwsberichten over incidenten. Maar als je hier woont, zie je hoe divers en levendig de gemeenschap eigenlijk is.”
Ze is actief binnen de lokale expatgemeenschap en helpt nieuwkomers zich thuis te voelen. “Het kan lastig zijn om je ergens nieuw te vestigen, zeker als je de taal niet spreekt. Daarom vind ik het belangrijk om anderen te helpen, net zoals ik zelf geholpen ben toen ik hier kwam.”
Met haar kinderen op een Nederlandse basisschool, haar werk als doula en haar betrokkenheid bij de gemeenschap, voelt Tiffany zich steeds meer thuis. “Ik heb mijn hele leven verhuisd, maar nu heb ik voor het eerst het gevoel dat we echt ergens kunnen wortelen.”
Geen plannen voor verhuizing
Voorlopig heeft het gezin geen plannen om te verhuizen. “We blijven hier tot onze kinderen klaar zijn met hun studie, hopelijk tot op masterniveau of hoger. Maar als expat weet je nooit wat de toekomst brengt.”
Toch voelt Almere als een blijvende plek voor Tiffany. Ze geeft aan dat het een plek is waar ze zich thuis voelt, relaties kan opbouwen, haar interesses kan ontwikkelen en gelijkgestemde mensen kan ontmoeten. Nu haar taalvaardigheid verbetert, kan ze met een steeds breder scala aan mensen in de Nederlandse samenleving in contact komen.