In deze reeks artikelen blikken we terug op de recente historie van Almere City in het profvoetbal. Eerder spraken we met onder andere Ricardo Kip en Jason Oost, vandaag met publiekslieveling Kees van Buuren. Kees was een klassieke rechtsback: bal afpakken en spelen naar de goede kleur. Dat was zijn specialisme. Bij Almere City groeide hij uit tot een echte publieksfavoriet en leider in het team dat in 2018 de playoff-finale bereikte. Na jarenlang in het profvoetbal actief te zijn geweest, werkt hij nu bij een bedrijf dat voetbalactiviteiten organiseert voor zestien betaald voetbalorganisaties.
Zowel Eredivisie als Jupiler League ervaring
In de jeugd speelde Kees bij FC Utrecht, waar hij werd gezien als een groot talent. “In de jeugd werd ik altijd vervroegd doorgezet naar hogere elftallen,” vertelt Kees. “Toen ik bij de C hoorde, ging ik naar de B, en van de B naar de A.” Bij Utrecht mocht hij zijn eerste minuten maken in de Eredivisie. Wat in het begin veelbelovend leek, werd echter minder rooskleurig door blessures en veel concurrentie, waardoor Kees niet echt doorbrak in het eerste elftal. Na vijf jaar in het eerste besloot hij naar FC Den Bosch te gaan om daar meer speeltijd te krijgen.
Bij Den Bosch werd de rechtsback een vaste kracht. In drie jaar speelde hij bijna alles en bereikte hij in zijn laatste seizoen zelfs de finale van de playoffs voor promotie. Toen zijn contract afliep, had hij al een akkoord bereikt met Willem II. “Maar toen we in de finale met Den Bosch kwamen, moesten we tegen Willem II”, vertelt Kees. “Er was nog niks naar buiten gekomen, dus dat was een moeilijke situatie.” In goed overleg speelde hij die finale niet. Willem II won en promoveerde uiteindelijk naar de Eredivisie.
Bij Willem II speelde Kees veel in zijn eerste seizoen in de Eredivisie, maar het team degradeerde datzelfde jaar. In zijn tweede seizoen kreeg hij mede door een hardnekkige blessure minder speeltijd, waarna hij vertrok naar Sparta, eveneens actief in de Jupiler League. Daar gebeurde hetzelfde: in het eerste seizoen was hij basisspeler, maar in het tweede seizoen zat hij vooral op de bank, mede door het talent Denzel Dumfries. Toen kwam Almere City in de winterperiode om de hoek kijken.
Als ervaren rot bij een jong Almere City
Toen Almere City interesse toonde, stonden ze er slecht voor. “Toen ik kwam, stonden ze laatste”, vertelt Kees met een lach. “Maar de club was heel ambitieus en ik kende de trainer al, dus voor mij was het een goede stap.” Zijn rol bij Almere City was om als leider te fungeren binnen het team. Met zijn ervaring kon hij de jongere spelers goed begeleiden en was hij vaak actief aan het coachen in het veld. Deze rol vervulde Kees drie jaar lang bij de Almeerders, waarna hij langzamerhand zijn carrière als voetballer afbouwde.
Tijdens zijn voetbalcarrière was hij al bezig met de toekomst na het voetbal. Bij Almere City haalde hij zijn trainersdiploma en ging daarna aan de slag bij Vitesse. Bij Vitesse werkte hij vijf jaar als coördinator van de voetbalschool en was hij verantwoordelijk voor alle samenwerkingen die Vitesse had met de amateurverenigingen, partnerclubs. In het eerste jaar dat Kees bij Vitesse werkte voetbalde hij nog bij Hercules, waar hij na een jaar amateurvoetbal stopte als speler en zich meer ging richten op zijn werkzaamheden bij Vitesse. Na vijf jaar werkzaam geweest te zijn bij Vitesse en alle onrust dat ontstaan is rondom Vitesse is Kees in maart vertrokken.
Tegenwoordig is Kees werkzaam bij Soccer Camps United. Een organisatie die allerlei voetbalactiviteiten organiseert voor zestien betaaldvoetbalclubs. “Het is mooi om te zien dat je kinderen het gevoel kunt geven dat ze voetballer zijn van een van die clubs.” verklaart Kees.