Overleden Almeerse militair geëerd met vernoeming viaduct A6: sergeant-majoor Karel Groeneveld

Redactie Omroep Flevoland
By Redactie Omroep Flevoland

“Eervol voor mijn vader.” Zo noemt Richard Groeneveld de vernoeming van een brug naar zijn vader. Sinds kort hangt op het viaduct over de A6 bij Almere Buiten een bord met de naam sergeant-majoor Karel Groeneveld. 

Sergeant-majoor Karel Groeneveld woonde met zijn gezin in Almere. Op 20 april 2001 overleed hij op 45-jarige leeftijd in Eritrea terwijl hij samen met zijn zoon op een vredesmissie was voor de United Nation Mission In Ethiopia and Eritrea (UNMEE).

“Het was een boefje, maar wel van het juiste soort. Hij ging altijd net langs de grenzen,” zegt luitenant-kolonel buiten dienst Willy Engelmann, een oud-leidinggevende van Groeneveld. “Hij had veel verstand van zaken over materieel en hoe met zijn mannen om te gaan. Hij was altijd bezig om ‘zijn clubje’ beter te maken. Hij deed veel voor het welzijn van zijn peloton. Ze droegen hem op handen. Hij deed veel voor ze.” 

“Voor de gein bracht hij zijn collega’s tijdens een oefening ontbijt op bed,” herinnert oud-collega Rogér Leunissen zich, “En hij had enorme humor.”

Karakteristiek en sociaal

“Een sociale sergeant, die het opnam voor zijn soldaten, zodat ze opleidingen konden doen,” vertelt compagniecommandant Ton Bouwman. “En ook een fijn mens en een feestnummer.” Luitenant-kolonel Leunissen vult aan: “Hij hield van een peukie roken en een borreltje drinken. Hij gaf les en was daar goed in. Hij was bovenal een teamplayer pur sang.”

Zijn collega’s herinneren zich hem als een karakteristieke en sociale man, maar ook iemand met een verleden. “Hij stond als eerste op en ging als laatste naar bed,” vervolgt Engelmann. “Hij praatte niet over zijn verleden, over zijn eerdere uitzending naar Joegoslavië. Karel was niet van het delen, hij was van het binnenvetten.”

“Gigantix, werd Karel genoemd. Die bijnaam bedacht ik omdat het bij hem paste: een kanjer,” vertelt Engelmann grinnikend. “Zolang je nog geen bijnaam had, heette je Nognix.” De munitiecompagnie waar Groeneveld deel van was, werd ook wel de Obelix-compagnie genoemd en had Obelix als mascotte. Iedere militair kreeg in die compagnie zijn eigen Gallische naam, die allemaal eindigden op -ix. 

Naam op een brug

Door het hele land zijn bruggen en viaducten te vinden die als eerbetoon de naam van een tijdens inzet gesneuvelde of overleden militair dragen. Het is een initiatief van de Stichting Coördinatie 75 jaar Vrijheid en het Veteranen Platform. Samen met de ministeries van Defensie en van Infrastructuur en Waterstaat ontwikkelden zij het plan om bruggen en viaducten te vernoemen naar militairen die zijn omgekomen tijdens vredesmissies.

In Almere is het niet gebruikelijk dat bruggen of straten op deze manier vernoemd worden, maar de Naamgevingscommissie van de Gemeente Almere draagt dit initiatief een warm hart toe.

“Ik vind het een eer voor hem,” vindt oud-collega Rogér Leunissen over de naam van Groeneveld op het viaduct bij Almere. “Je naam op een brug is symbolisch. In Nederland lopen we niet met de borst vooruit, zoals in de VS.”

Karel Groeneveld was sergeant der 1e klasse op het moment van overlijden. Maar omdat hij vlak daarna zou worden bevorderd tot sergeant-majoor, is dat postuum gebeurd. Uniek, zegt Ton Bouwman, “de minister heeft dat destijds persoonlijk besloten.”

De officiële naamgevingsceremonie voor het vernoemde viaduct is in oktober, in bijzijn van burgemeester Hein van der Loo van Almere. 

Afgesloten wegen tijdens drukbezochte uitvaart

Groeneveld is met beperkte militaire eer begraven op de begraafplaats in Almere Stad. De ceremonie vond plaats in Almere Haven, dus de stoet moest door de stad naar de begraafplaats rijden. Bouwman herinnert zich nog dat omliggende wegen afgesloten werden. “Het was ongelofelijk druk. Je hoopt zoiets nooit mee te maken, maar het was een fantastische ceremonie,” aldus compagniecommandant en leidinggevende Ton Bouwman.

Ook kapitein Geert Jonker, oud-collega van Groeneveld, herinnert zich de drukte op de uitvaart: “Een zee van uniformen. Vreemd was dat niet. Karel was niet alleen bijzonder geliefd bij zijn soldaten, maar ook zijn collega-onderofficieren liepen met hem weg. Een markante figuur binnen het regiment, bij iedereen wel bekend. Iemand die zijn eenheid kleur gaf, snaaks, altijd een lach op het gezicht. Een feestje om mee samen te werken.”

- Advertentie-
TAGGED:
Share This Article
Dit bericht is tot stand gekomen door een samenwerking tussen 1Almere en Omroep Flevoland.
1 Comment