De Amsterdamse stadsbestuurder Micha Mos is kandidaat om wethouder te worden in Almere namens GroenLinks. Mos verlaat de hoofdstad en gaat naar de andere kant van het IJmeer. Mos kwam naar de redactie van 1Almere voor een gesprek over zijn motivatie, de verschillen tussen de twee steden én de lekkerste bara die hij ooit heeft gegeten.
Mos kon, aangezien de coalitieonderhandelingen nog liepen, weinig zeggen over de plannen van de nieuwe coalitie en zijn eigen portefeuille daarin. Het nieuwe coalitieakkoord zal deze week worden gepresenteerd. GroenLinks en PvdA gaan een coalitie aan met D66, SP, PvdD, Leefbaar Almere en het CDA.
In Almere kun je veel meer dromen
In Amsterdam was Mos als bestuurder betrokken bij de dagelijkse gang van zaken in het stadsdeel Centrum. Almere stond hoog op zijn verlanglijstje. Een half jaar geleden vroeg hij zich af wat hij na zijn werk in Amsterdam wilde doen. “Toen heb ik eigenlijk bedacht dat ik het fantastisch zou vinden om wethouder te worden. Dat wil ik op één of twee plekken. Het was een heel kort lijstje.” Almere was een van de steden op dat lijstje.
Je merkt heel erg dat mensen in Almere zich met nieuwe energie in die stad begeven
Micha Mos
Een aantal maanden later kwam er een vacature voor een wethouderspost in Almere. “Dat was een waanzinnige samenkomst van omstandigheden. Ik heb altijd me wel gefascineerd gevoeld door Almere. Het is het kleine zusje van Amsterdam, maar wel het als kool groeiende zusje.”
Mos merkt op dat er verschillen zijn tussen de twee steden. “Amsterdam Centrum is een plek waar al heel veel is gebouwd en geregeld. Daar ben je echt vaak in de vierkante centimeter de oplossing aan het zoeken. Hier kun je natuurlijk echt wijds dromen; je hebt hier de plek en de ruimte. Je merkt heel erg dat mensen in Almere zich met nieuwe energie in die stad begeven. Daar sla ik heel erg op aan, dat vind ik een heel prettige vibe en energie om in te zitten.”
Bruggen, huizen en bara’s
De bestuurder had in Amsterdam veel te maken met vervoer. De verbinding tussen de grootste stad van de polder en de grootste stad van Nederland is een belangrijk onderwerp in beide steden. “Ik denk dat het op termijn noodzakelijk is om Almere en Amsterdam goed te blijven verbinden. En dan is het essentieel dat je een uitstekende openbaar vervoerverbinding hebt. Want zoals ik het zie, zal je de komende jaren zoveel meer mensen tussen de twee steden moeten gaan verbinden. Het is toch één van de levensaders, dat moet goed geregeld zijn.”
Wanneer de Amsterdammer benoemd wordt als wethouder, zal hij veel te maken krijgen met het vervoer tussen Almere en Amsterdam. Hij gaat de gemeenteraad verzoeken of hij de resterende collegeperiode in Amsterdam mag blijven wonen. Over twee jaar zijn er weer nieuwe verkiezingen. “Het is vooral ook zo dat ik mijn vrouw niet ga vragen om op zo’n korte termijn ons gezamenlijk leven op te tillen en te verhuizen.”
Mos is duidelijk over de vraag of hij de stad echt kan leren kennen als hij er niet woont. “Dat is aan mij om te bewijzen dat het kan, door hier heel veel te zijn en heel hard te werken. Ik vind het vervelend dat ik hier mijn bed niet heb staan, dat los ik niet op. Dus dan los ik het op door extra hard te werken en hier zoveel te zijn als mijn werk maar van me vraagt.”
Zijn eerste ‘echte’ kennismaking met de stad was de dag voor zijn sollicitatiegesprek. “Ik denk: ‘Ik ga meteen naar Haven, je moet een beetje bij de oorsprong beginnen. En daar ik heb echt de beste bara uit mijn leven gegeten, dus dat was heel erg fijn.”
‘Waanzinnig bijzondere stad’
Om de Almeerders echt te leren kennen zit Mos te denken om spreekuren te organiseren. Hij wil tijdens die spreekuren in verschillende delen van de stad met inwoners praten. “Gewoon even zien hoe ik de stad zoveel mogelijk zie en ga voelen. Ik denk altijd, je kunt wel besluiten meenemen vanaf papier, maar je kunt dat nog veel beter als je weet waar je het over hebt en als je het ziet.
Mos heeft zin om in Almere aan de slag te gaan. “Het is dat idee van al die nieuwe plekken en mensen, dat ik daar een rol in kan gaan spelen en ook echt kan proberen om zo’n waanzinnig bijzondere stad iets verder proberen te helpen. Ik vind het altijd een beetje spannend om dat zo uit te drukken. Want dat doe je natuurlijk als samenleving en niet alleen maar als bestuurder.”
