Van Zuid-Korea tot Almere: de veertigjarige Oud-Almere City-spits Sherjill Mac-Donald heeft meer dan vierhonderd wedstrijden gespeeld en bijna honderd goals gescoord. Nu zet hij zijn carrière voort bij de Belgische voetbalclub FC Ekeren.
Na zeventien clubs, twee seizoenen bij Almere City en een uitstap naar het Zuid-Koreaanse Busan is hij nu beland op de Belgische amateurvelden.
Almere City
“Het was een succesvolle en plezierige tijd”, vertelt Sherjill wanneer er naar zijn periode bij Almere City wordt gevraagd. Hij speelde twee seizoenen bij de club. “Iedereen kon goed met elkaar opschieten: we konden allemaal lachen, gieren en brullen. Er waren geen aparte groepen binnen het team, maar iedereen hoorde erbij.”
Daarnaast vond hij trainer Jack de Gier een goede coach. “Hij was streng, maar kon het snel vergeven als iemand iets had uitgespookt.” Volgens de voetballer hielp dat hem persoonlijk, maar ook om een betere voetballer te worden. Zo bereikte de club onder de Gier de halve fiinale van de play-offs voor Eredivisie voetbal.
Bij de halve finale schakelden ze Roda JC uit. Dat had grote impact op Sherjills carrière. In dat duel waren scouts van de Zuid-Koreaanse club Busan IPark aanwezig. De scouts waren eigenlijk gekomen voor Roda-spits Sahin, maar toen Almere City won, verschoof hun aandacht naar Sherjill. “Zo begon mijn avontuur in Zuid-Korea”, vertelt hij trots.
Cultuurshock
Spelen voor Busan IPark was een bijzondere ervaring, vertelt Sherjill. “Toen ik daar aankwam, werd ik echt met open armen ontvangen. De buurman bracht me persoonlijk naar een ontbijtzaak. Die gastvrijheid zal me altijd bijblijven.”
Ondanks dat Sherjill er maar één seizoen speelde, heeft de ervaring veel indruk op hem gemaakt. “Mensen daar zijn net robots. Ze doen alles precies zoals het hoort en zo snel mogelijk. Na een uitwedstrijd stond iedereen binnen vijftien minuten gedoucht en wel in de bus terug naar huis.” Daar kon Sherjill zich moeilijk iets bij voorstellen. “Je hebt toch wel andere dingen te doen in die tijd?”
Ook stuitte hij op een bijzonder ritueel: jonge spelers moesten de oudere spelers wassen tijdens het douchen. “Toen iemand mijn rug wilde wassen, zei ik meteen: Absoluut niet. Ik vind dat gewoon raar”, lacht hij.
De discipline en structuur uit Zuid-Korea heeft Sherjill meegenomen in zijn huidige leven. Zo werd hij geïnspireerd door het grote respect dat Zuid-Koreanen voor ouderen hebben. “Jongeren moeten het niet wagen om de plek van een ouder persoon in te nemen als die opstaat in de trein.”
De Belgische amateurvelden
Nu heeft Sherjill een contract voor één seizoen getekend bij de Belgische amateurploeg FC Ekeren. Hij was de afgelopen twee weken geblesseerd, maar afgelopen zondag zat de spits voor het eerst weer op de bank. “Toen ik het veld weer op mocht, voelde ik me zo gelukkig. Het voelde alsof ik tien jaar jonger was.”
Dat is dan ook vooral waar het hem om draait bij op de velden van Vlaanderen. Hij noemt het zijn “uitlaatklep”. De aanvaller geniet van het teamgevoel, zijn vriendin komt kijken naar zijn wedstrijden en met “de jongens” drinkt hij na afloop een biertje. “In het profvoetbal is er constant druk waarmee je moet leren omgaan. Als je daar niet tegen bestand bent, staan er al twee of drie andere voetballers klaar om je plek in te nemen.”
Nu het nog kan, wil Sherjill vooral genieten en mooie momenten beleven op het veld. “Die tellen nu dubbel sinds ik veertig ben geworden”, zegt hij.