Hij zit al sinds eind jaren ’90 in de politiek maar zolang hij er plezier in heeft gaat hij er nog mee door. Willem Boutkan begon ooit als raadslid voor de VVD maar hij zit inmiddels al jaren voor de PVV in diezelfde gemeenteraad. Een stad die hij heeft zien groeien met zowel punten die goed gaan als dingen die volgens hem beter kunnen. Een portret van de man achter de politicus.
De interesse in de politiek werd gewekt toen Boutkan in de Waterwijk ging wonen. “Toen wij hier kwamen wonen was het een zandvlakte. Wij kwamen met ons gezin uit Scheveningen. Dat was wennen want de familie zit niet om de hoek. Ik zat in ploegendiensten en het was een verademing om snel op het werk in Amsterdam te zijn. Je kwam hier wonen voor het bekende ‘Almeerse effect’: tuintje voor, tuintje achter en een woning met alle voorzieningen. “
Busbel
Die woning vond hij aan de Scharstraat. Pal naast de busbaan. Wanneer we met Boutkan door zijn oude buurt lopen gaat de busbel en krijgt Boutkan een lach op zijn gezicht. “In Almere verandert veel, maar het geluid van die busbel is nog steeds hetzelfde. Die heb ik zo veel gehoord, van vroeg in de ochtend tot laat in de avond. Ik kan dat geluid nog steeds dromen, daar heb ik gelukkig waar ik nu woon geen last meer van.”
Niet veel later, op vijf meter van zijn oude huis, komen er twee van zijn vroegere buren langslopen. Boutkan geeft hun hond een aai en met zijn zware Haagse accent begroet hij hen. Na een gesprek over wat koetjes en kalfjes en uiteraard de komende verkiezingen, zwaait hij de oude buren weer gedag. “Ik vind het zo leuk dat mensen hier nog steeds wonen. Dat laat zien dat ondanks dat er telkens wijken bijkomen, mensen in Almere vaak ook gewoon goed zitten waar ze zitten.”
Verharding van de politiek
Met zijn jaren ervaring als raadslid ziet Boutkan een duidelijk verschil met een aantal jaren geleden. “Er is een verharding binnen de politiek. Het wordt persoonlijker en er wordt meer op de man gespeeld, of tegenwoordig moet je mens zeggen. Ik heb gelukkig nog geen persoonlijke bedreigingen gekregen. Ik zeg altijd: kom naar me toe en dan praten we het uit met een kop koffie. We leven in een democratisch land en we mogen van mening verschillen.”
In de Almeerse gemeenteraad hebben meerdere partijen aangegeven niet met zijn PVV te willen samenwerken. “Wij zijn misschien net even anders dan anderen met onze inzet en taal. Maar wij nemen het altijd op voor de inwoner die onder druk komt te staan door de overheid. Sommige partijen kijken ons met de nek aan, maar binnen het stadhuis wordt er wel degelijk naar ons geluisterd.”
Roeptoeteren
Samen met zijn vrouw en hond woont Boutkan tegenwoordig in een stukje geschiedenis: een woonschip uit 1914. Op het voordek kwispelt zijn hond vrolijk heen en weer. Ondanks dat hij Almere nog steeds een mooie stad vindt, ergert hij zich groen en geel aan de achterstand van het groot onderhoud in Almere. Hij wijst naar een brug over de vaart. “Daar hebben ze nu maar een soort platen neergelegd zodat mensen zich niet verstappen in een gat.”
Juist het onderwerp beheer en onderhoud gaat hem aan het hart. “Dat raakt iedere inwoner. Die scheefliggende stoeptegel, het groen dat niet wordt onderhouden en de verwaarlozing en vervuiling. Dat raakt je.” Politiek is voor Boutkan een manier om zijn mening te uiten. “Je kunt langs de kant staan en blijven roeptoeteren en dat gaat nu via social media heel makkelijk. Of je kunt je voor Almere gaan inzetten en je hard maken voor de Almeerse gemeenschap.”
Denken aan stoppen met politiek wil Boutkan nog niet. Want los van het feit dat hij zich graag inzet voor Almere, krijgt hij er persoonlijk ook veel voor terug. “Jaren geleden had ik een burn-out. Mijn bedrijfsarts vroeg mij toen om op te schrijven wat ik allemaal deed in een week. Toen ik dat allemaal opsomde zei hij dat ik overal mee moest stoppen behalve met het werk als politicus. Want dat is hetgene dat mij heel veel energie geeft.”