‘Het is jammer dat Almere Vandaag niet meer bestaat’

De Almere Vandaag was een gratis regionale krant die vier dagen in de week op de mat viel van duizenden Almeerse huishoudens. De krant was te vergelijken met de Sp!ts en Metro die landelijk werden verspreid. In 2017 verscheen de laatste editie.

Veel Almeerse journalisten begonnen hun carrière bij Almere Vandaag. Onder wie Odeke de Jong en Jeroen Oosterheert. Odeke ken je nu misschien van Omroep Flevoland. Jeroen werkt op dit moment als interim communicatieadviseur voor de gemeente Purmerend. Beiden bewaren warme herinneringen aan hun tijd bij de krant.

Hoe zijn jullie bij Almere Vandaag terechtgekomen?

Odeke: “In 2003 studeerde ik af aan de School voor Journalistiek. Dat was een lastige tijd om een baan te vinden. Uiteindelijk  kwam ik via-via in contact met de hoofdredacteur van Almere Vandaag en kon ik op freelancebasis aan de slag. Toen de krant een paar jaar later ook op zaterdag verscheen, kwam ik in vaste dienst. Hoewel ik eigenlijk helemaal geen schrijvend journalist wilde worden, heb ik er alles bij elkaar zo’n twaalf jaar met veel plezier gewerkt.”

Jeroen vertelt: “Ik ben ruim twintig jaar geleden voor de liefde naar Almere verhuisd. Toen Almere Vandaag startte werkte ik bij het ANP. Ik wilde graag sportverslaggeving doen en ben gewoon een keer binnengelopen met de vraag of ze een sportverslaggever konden gebruiken. Dat pakte goed uit. Naast sport heb ik nog veel meer soorten nieuws mogen verslaan.”

Wat voor krant was Almere Vandaag?

“Het was zeker geen simpel huis-aan-huisblaadje, het was een compleet aangeklede regionale krant inclusief binnenlands en buitenlands nieuws, economisch nieuws, sportnieuws en diverse bijlages”, aldus Jeroen. Odeke vult aan: “Zo’n gratis regionale krant was uniek in Nederland.”

Ze vervolgt: “Aan het roer stond Wim Bouterse met Vincent Schot als redactiechef. Wim was een ouderwetse krantenman, die eerder verantwoordelijk was voor onder meer het Haarlems Dagblad. Hij dacht altijd in kansen en mogelijkheden. Dat was typerend voor de krant en de mensen erachter. We waren een enthousiaste club die boven op het nieuws zat. Niet op een agressieve manier, eerder met flair en gedrevenheid.”

Jeroen beaamt dit: “Er was ruimte om te experimenteren. Naast de papieren krant maakten we een online versie. Ook organiseerden we verkiezingsdebatten en talkshows in het theater. We waren zeker voor die tijd erg multimediaal bezig. Bovendien ging het journalistieke belang altijd vóór het commerciële belang. Ondanks het feit dat we volledig afhankelijk waren van advertentie-inkomsten.

Op een gegeven moment werkte ik aan een verhaal over een supermarkteigenaar die betrokken was bij illegale praktijken. Tegelijkertijd had diezelfde supermarkt een grote advertentiecampagne bij ons lopen. Deze campagne dreigden ze toen terug te trekken. Desondanks mocht ik het verhaal gewoon maken.”

Wat is jullie bijgebleven uit die tijd?

Odeke: “Niets was te gek. Als je een goed idee had, dan kon je ermee aan de slag. Voor een beginnend journalist was dat geweldig. Ik weet nog dat ik graag verslag wilde doen van het bezoek van koning Willem-Alexander en koningin Maxima aan Almere in het kader van hun kennismaking met de provincie. Dat mocht.

Op een gegeven moment sta ik aan het hek en zie ik iemand van de organisatie. Ik wist dat ze soms journalisten achter de schermen uitnodigen, dus ik vraag of ik met het koningspaar mee mag lopen. Na enige twijfel mag het, maar dan moet ik wel het hele bezoek aan Flevoland mee. Mijn focus lag natuurlijk op Almere, maar het was een mooie ervaring. Enige minpuntje: ik had speciaal voor de gelegenheid spiksplinternieuwe schoenen met hoge hakken aangetrokken. Daar heb ik wel spijt van gehad.”

Jeroen: “Je moet als journalist soms brutaal zijn. Ik herinner me een persconferentie met een wethouder waarbij ze een heel blik ambtenaren hadden opengetrokken. Zat ik daar als enige journalist tegenover die groep ambtenaren. Mijn eerste vraag aan de wethouder was: ‘wat doen al die mensen hier?’ Dat wist de wethouder zelf eigenlijk ook niet.”

Waar zijn jullie het meest trots op?

“In een paar jaar groeiden we uit tot een serieuze krant die er echt toe deed. Daar ben ik trots op”, aldus Odeke. “Toen de PVV bijvoorbeeld de grootste partij in Almere werd, kwamen collega’s van landelijke media en zelfs buitenlandse media bij ons om het succes van de partij in Almere te verklaren. Wij kenden de stad als geen ander en wisten precies wat er speelde.”

Jeroen vult aan: “Of ik nu in de raadszaal aanwezig was of langs het voetbalveld stond, als journalist van dé krant van Almere hielden mensen rekening met je. Met onze vijfkoppige redactie zaten we tot in de haarvaten van de stad. Mensen belden ook zelf met spraakmakende verhalen.”

Odeke: “Ik realiseerde mij pas goed hoe belangrijk we waren tijdens een verkiezingsdebat dat de krant organiseerde. De lijsttrekkers zagen eruit om door een ringetje te halen en sommigen waren zichtbaar nerveus. De Almere Vandaag was belangrijk voor de samenleving, voor de democratie en voor de informatievoorziening van de stad.”

Is het een gemis voor Almere dat de krant er niet meer is?

Absoluut, vinden ze allebei. Odeke: “Als ik de loterij win, dan begin ik weer een krant in Almere.” Jeroen denkt dat je anno 2023 wel iets extra’s moet bieden. “Je moet je onderscheiden ten opzichte van het aanbod dat er al is, zoals 1Almere en Omroep Flevoland. De toegenomen digitalisering heeft de nieuwsvoorziening snel, gratis en toegankelijk gemaakt.”

Odeke: “Juist daarom is er behoefte aan meer diepgaande journalistiek. Almere is een groeiende stad die volop in beweging is. Journalisten houden bestuurders scherp, zetten belangrijke kwesties op de agenda en zorgen voor verbinding met de stad.”

Foto Jeroen Oosterheert: Mona Alikhah.