“Aan de ene kant is het fijn om met andere Oekraïners samen te wonen. Maar het nadeel is dat je alleen je eigen taal praat en geen Nederlands leert.” Dat zegt Natalia Kulish. Ze vluchtte uit het oorlogsgebied in Oost-Oekraïne en woont nu met haar twee kinderen in een lokaal van de voormalige Openbare Basisschool Het Meesterwerk in Almere.
Zes moeders en negen kinderen hebben onderdak gevonden op de eerste etage van het schoolgebouw. Het is één van de locaties in de gemeente Almere. Deze week komen er meer Oekraïense vluchtelingen naar deze locatie. Dan is deze plek, waar 36 personen terechtkunnen, vol. De meeste vrouwen die er nu zitten komen uit Kiev, Odessa en Marioepol.
Bang voor lot familie en vrienden
“De raketten vliegen elke dag over je hoofd in Odessa”, zegt Yulia Shaldaeva. Ze is met haar twee zonen van 12 en 14 jaar twee maanden geleden gevlucht. “Om de haverklap moesten we de kelder invluchten. Toen het huis van onze buren werd getroffen door een bom en het buurmeisje overleed zijn we gevlucht.” Yulia maakt zich grote zorgen om de thuisblijvers. Ze belt elke dag. “Ik ben nog steeds heel erg bang dat mijn familie en vrienden in Oekraïne wat overkomt.”
Ook Natalia Kulish vertrok ook halsoverkop uit Oekraïne met haar dochter van 9 en zoon van 12 jaar. “Het was een moeilijk besluit,” vertelt ze. “Ik had een goed leven en een hoge positie. Ik was accountant. Toen de oorlog kwam, gaf de vader van mijn kinderen geen toestemming om te vertrekken. Ik ben toch gevlucht.”
Op zoek naar werk
Kulish vindt het fijn om met andere Oekraïense vrouwen samen te wonen, maar het nadeel is dat je zo geen Engels of Nederlands leert. Kulish: “Op dit moment ben ik vooral op zoek naar werk. Maar dat is lastig want ik ben veel tijd kwijt aan het naar school brengen van mijn kinderen.”
Aan teruggaan naar Oekraïne denkt ze voorlopig niet. “Misschien is alles wel verwoest.” Ook Shaldaeva wil weer aan de bak. Ze was ook accountant in Oekraïne. “Ik wil alles aanpakken: schoonmaken, helpen in de huishouding of in de landbouw. Je kan overal aan wennen.”
De vrouwen zijn blij met de opvang in het schoolgebouw en waarderen de steun van Almeerders. Shaldaeva: “Het is comfortabel en de kinderen kunnen hier spelen.” De meeste vrouwen hebben kinderen. Ze lijken zich prima te vermaken op het schoolplein en tekenen, kijken filmpjes of helpen in de keuken. Eén schijnt er al een vriendinnetje te hebben, maar dat is nu even weg.
Kinderen naar ‘school’
De kinderen van Shaldaeva gaan deze week voor de eerste keer naar het talencentrum om Nederlands te leren. Prima vindt ze dat, maar Oekraïne blijft haar dag en nacht bezighouden. “Ik hoop dat de oorlog gauw voorbij is, zodat we weer naar huis kunnen,” zegt Shaldaeva. Ik mis thuis heel erg.”
Dit bericht is tot stand gekomen door een samenwerking tussen 1Almere en Omroep Flevoland.
