‘Kernwapenvrije gemeente’. Dat stond er in de jaren tachtig onder de stadsdeelborden van Almere. In die tijd woedde er in Nederland een felle discussie over de plaatsing van kernwapens.
In de polder was er nog ruimte over voor een kerncentrale of een opslagplaats van radioactief afval, vertelt Michel Langendijk van het Stadsarchief Almere.
De landelijke overheid zag het idee wel zitten. De Almeerders waren er niet zo over te spreken. ‘Niet in mijn achtertuin’ ging het rond in de stad met 12.000 inwoners. “Almere wilde daar een duidelijk standpunt in nemen”, vertelt Langendijk. “Onder alle stadsdeelborden verschenen bordjes met ‘kernwapenvrije gemeente’. Het was niet alleen een statement vanuit de inwoners zelf maar ook de wethouders wilde er niks mee te maken hebben”.
Atoomschuilkelders
Van de stadsdeelborden is niks meer te zien. De bordjes zijn in de jaren negentig weggehaald. Waar je volgens Langendijk nog wel een stukje geschiedenis kan terugvinden is bij het gemaal van De Blocq van Kuffelaar aan het IJsselmeer. “Op die plek staan vijftien dienstwoningen. Onder die woningen zitten schuilkelders. Die zijn in de jaren zestig gemaakt in de koude oorlog voor het geval dat er ooit een atoomoorlog zou komen. Als dat zo zou zijn dan moeten het gemaal en de werknemers wel goed beschermd worden”, vertelt Michel Langendijk over het oudste stukje van Almere.
